یاحبیب من لا حبیب له

رهگذری خسته ام ومردی تنها که درپناه سایه ی دیوار به یادت نشسته ام و

خاطرات گذشته های دور وشیرین باتوبودن رااز ذهن خسته ام می گذرانم.

نمی دانم چرا اینگونه کردی تو

ولی من باز هم ازتصویر ابهام نگاه تو در دل امید مبهمی دارم.

دست آن شیخ ببوسید که تکفیرم کرد

محتسب رابنوازید که زنجیرم کرد

پیرمیخانه بنازم که به سرپنجه ی خویش

هستی ام کرده عدم کرده وتسخیرم کرد